ในปี 2010 ลึกเข้าไปในทะเลทราย Atacama สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ ที่แห้งแล้งทางตอนเหนือของชิลี คนสร้างถนนได้เจอสถานที่ที่น่าสนใจในระหว่างโครงการขยายทางหลวง Pan-American Highway: โครงกระดูกฟอสซิลของวาฬและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลหลายสิบตัวฝังอยู่ในหิน ก่อนที่คนงานถนนจะปูผิวทาง นักวิจัยสามารถขุดฟอสซิลบางส่วนได้ และนักบรรพชีวินวิทยาสมิธโซเนียน Nicholas Pyenson และทีมผู้เชี่ยวชาญด้านการถ่ายภาพได้สร้างการสแกนสามมิติของพวกมันจำนวนมาก
การ สแกนเหล่านั้นซึ่งรักษาการวางแนวของกระดูก
อนุญาตให้ Pyenson และเพื่อนร่วมงานของเขาตั้งสมมติฐานว่าสัตว์ทะเลตายได้อย่างไร: พวกเขาตกเป็นเหยื่อของสาหร่ายที่เป็นอันตราย นักวิจัยรายงาน 25 กุมภาพันธ์ในการดำเนินการของ Royal สังคม ข .
ไซต์ Atacama หรือที่รู้จักในชื่อ Cerro Ballena (ภาษาสเปนแปลว่า “เนินปลาวาฬ”) อาจมีโครงกระดูกหลายร้อยชิ้นที่ยังคงฝังอยู่ในหิน แต่นักวิทยาศาสตร์สามารถค้นพบได้หลายสิบตัวก่อนที่การก่อสร้างถนนจะดำเนินต่อไป — วาฬบาลีนขนาดใหญ่ 31 ตัวที่มีอายุต่างกัน, แมวน้ำอย่างน้อยสองประเภท, วาฬสเปิร์มที่สูญพันธุ์ไปแล้ว, วาฬฟันคล้ายวอลรัส และสลอธ ในน้ำ การวางแนวของร่างกายแสดงให้เห็นว่าสัตว์ทั้งหมดตายในทะเลและถูกคลื่นซัดเข้าสู่ที่ราบซึ่งพวกเขาถูกฝังอย่างรวดเร็วในทรายเมื่อประมาณ 6 ล้านถึง 9 ล้านปีก่อน สิ่งนี้เกิดขึ้นสี่ครั้งในช่วง 10,000 ถึง 16,000 ปี
การรวบรวมหลักฐานนี้ “กระตุ้นให้เกิดเหตุการณ์การเกยตื้นในปัจจุบัน” นักวิจัยเขียน คล้ายกับการเกยตื้นของวาฬหลังค่อม 14 ตัวในช่วงห้าสัปดาห์ในปี 2530 ถึง 2531 บนแนวชายฝั่งที่ทอดยาวใน Cape Cod รัฐแมสซาชูเซตส์ วาฬเหล่านี้เสียชีวิตหลังจากกินปลาแมคเคอเรลแอตแลนติกที่ปนเปื้อนจาก ดอกของ สาหร่ายที่เป็นอันตรายซึ่งเป็นชื่อที่มาจากการเติบโตของสาหร่ายที่ผลิตสารพิษต่อระบบประสาท สารพิษเหล่านั้นสามารถทำร้ายหรือฆ่าสิ่งมีชีวิตที่กินสาหร่ายหรือสัตว์ต่อไปในใยอาหาร ในยุคปัจจุบัน บุปผาเหล่านี้มักเกิดขึ้นในพื้นที่ที่น้ำท่าทางการเกษตรทิ้งสารอาหารจำนวนมาก เช่น ฟอสเฟต ลงในน้ำจืดหรือน้ำเค็ม แต่บุปผาก็สามารถให้อาหารตามธรรมชาติได้เช่นกัน
บนชายฝั่งตะวันตกของทวีปอเมริกาใต้ น้ำที่ไหลบ่าที่อุดมด้วยธาตุเหล็กจากเทือกเขาแอนดีสเป็นแหล่งผลิตผลทางธรรมชาติของมหาสมุทรซึ่งส่งผลให้สาหร่ายบุปผาเป็นอันตราย กระบวนการดังกล่าวอาจเกิดขึ้นในพื้นที่นี้เป็นเวลาหลายล้านปี และอาจฆ่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเลต่าง ๆ ที่พบใน Atacama, Pyenson และเพื่อนร่วมงานของเขาเขียน จากนั้นสัตว์เหล่านั้นก็ซัดขึ้นฝั่ง ซึ่งซากของพวกมันส่วนใหญ่ได้รับการปกป้องจากการถูกคลื่นซัดแตกหรือโดยนักล่าขนาดใหญ่
นักวิจัยเขียนว่าโครงกระดูกไม่สามารถเป็นผลมาจากคลื่นยักษ์สึนามิได้เพราะจะมีสัตว์ขนาดเล็กกว่ารวมอยู่ในคนตาย และโรคภัยต่างๆ ก็ไม่สามารถฆ่าสัตว์หลากหลายชนิดหรือฆ่าพวกมันได้หลายครั้งตลอดระยะเวลาหลายพันปี นักวิจัยเขียนว่า “ในสภาพแวดล้อมสมัยใหม่ [บุปผาสาหร่ายที่เป็นอันตราย] เป็นสาเหตุทางธรรมชาติเพียงอย่างเดียวที่ทราบสำหรับการสะสมซ้ำหลายสายพันธุ์” ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่คนรุ่นเดียวกันจะสร้างสุสานวาฬขึ้นในชิลี
การแข่งขันช่วยให้แมลงวันผลไม้รักษาพลังสมอง
เพศชายสลัวจิตใจหลังจากรุ่นไม่มีคู่แข่ง ความต้องการที่จะเอาชนะผู้ชายคนอื่น ๆ เมื่อติดพันอาจช่วยให้แมลงวันผลไม้ตัวผู้มีจิตใจที่เฉียบแหลม
นักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการ Brian Hollis แห่งมหาวิทยาลัยโลซานน์ในสวิตเซอร์แลนด์รายงานว่าหลังจากกว่า 100 รุ่นในห้องแล็บโดยไม่มีการแข่งขันกับผู้ชาย แมลงวันผลไม้ตัวผู้ก็ทำได้ไม่ดีนักในการทดสอบการเรียนรู้มาตรฐาน
Drosophila melanogasterเพศผู้ยังคงติดพันด้วยความกระตือรือร้นและความสำเร็จตามปกติเมื่ออยู่คนเดียวกับผู้หญิง แต่ในกลุ่มผู้ชายที่อาศัยอยู่เป็นเวลานานจะล้าหลังเมื่อต้องแข่งขันกับผู้ชายอีกสายพันธุ์หนึ่งในรุ่นเยาว์ ชุดการทดสอบอื่น ๆ ชี้ให้เห็นว่าประชากรที่ไม่มีการแข่งขันไม่ได้สะดุดเพราะความอ่อนแอทางกายภาพ แต่เพราะพวกเขาสูญเสียความฉลาดในการรับมือกับฝูงชนที่ผสมพันธุ์ที่ซับซ้อน การแข่งขันของผู้ชายและการเลือกเพศในรูปแบบอื่นๆ อาจเป็นพลังวิวัฒนาการที่ไม่ได้รับการชื่นชมสำหรับการรักษาความฉลาดของสายพันธุ์ Hollis และ Tadeusz Kawecki จากโลซานเสนอวันที่ 26 กุมภาพันธ์ในการ ดำเนินการ ของRoyal Society B
ผลลัพธ์ไม่ได้หมายความว่า “การมีคู่สมรสคนเดียวทำให้ผู้ชายเป็นใบ้” Hollis กล่าว การทดลองแมลงวันสร้าง “ภาพล้อเลียน” ของการมีคู่สมรสคนเดียวเพื่อศึกษาคำถามเชิงวิวัฒนาการ ความต้องการการสืบพันธุ์ในโลกแห่งความเป็นจริง สำหรับมนุษย์เช่นเดียวกับสัตว์อื่นๆ เกี่ยวข้องมากกว่าการอยู่คนเดียวในขวดทดลองที่มีสมาชิกเพศตรงข้ามเพียงคนเดียว
การจับคู่แมลงวันผลไม้กับคู่หูเพียงตัวเดียวเป็นวิธีที่นักวิจัยสร้างโลกเทียมโดยปราศจากการแข่งขันของผู้ชาย เริ่มต้นในปี 2550 หลังจาก 100 ชั่วอายุคนของความสันโดษดังกล่าวยังคงติดพันผู้หญิงคนเดียวได้สำเร็จเหมือนแมลงวันปกติ
แมลงวันผลไม้มักจะผสมพันธุ์ในฝูงที่ดึงดูดอาหาร หญิงพรหมจารีอาจยอมรับการรุกของผู้ชายหลังจากเคลื่อนไหวเกี้ยวพาราสีเพียง 10 หรือ 20 นาที เช่น การจ้องมองแบบเห็นหน้ากันและการสั่นของปีกอย่างรุนแรง อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วนั้นยากกว่ามากสำหรับผู้ชายที่จะเกลี้ยกล่อม “เธอจะเตะเขาหรือเขย่าปีกของเธอในลักษณะเฉพาะ” ฮอลลิสกล่าว “มีพฤติกรรมการปฏิเสธมากมาย ผู้ชายสามารถใช้เวลาหลายชั่วโมง” สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
