การเล่นพรรคเล่นพวกไข่นกเพนกวินสุดโต่งอาจเป็นเรื่องแปลกของการอพยพ
ในครอบครัวเพนกวินหงอน บรรดาแม่ๆ ต่างก็ชื่นชอบลูกหลานหมายเลข 2 เว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ เป็นอย่างมากตั้งแต่เริ่มแรก และบทวิเคราะห์ใหม่ได้เสนอว่าเหตุใด Glenn Crossin จากมหาวิทยาลัย Dalhousie ในเมือง Halifax ประเทศแคนาดากล่าวว่านกเพนกวินหงอนหกหรือเจ็ดสายพันธุ์ฝึกฝนการเล่นพรรคเล่นพวกไข่สุดขั้วที่สุดที่รู้จักกันในหมู่นก
ตัวเมียที่วางไข่ 2 ฟองจะผลิตไข่ฟองแรกที่มีเนื้อเน่าซึ่งมีน้ำหนักน้อยกว่าไข่ที่สอง 18 ถึง 57 เปอร์เซ็นต์ โดยมีบางส่วนที่ไม่ตรงกันมากที่สุดในบรรดานกเพนกวินหงอนหงอนและมักกะโรนี Eudyptesบางชนิดไม่สามารถฟักไข่ได้ ราชนกเพนกวินบางครั้งดันมันออกจากรังโดยสิ้นเชิง
นักชีววิทยาได้เสนอประโยชน์สำหรับพฤติกรรมที่ผิดปกตินี้: ไข่ตัวแรกที่เสียสละอาจทำเครื่องหมายการอ้างสิทธิ์ในจุดทำรังหรือเพิ่มโอกาสที่ผู้ล่าจะรอดชีวิตจากลูกไก่ตัวหนึ่ง แต่ความคิดเหล่านั้นยังไม่เกิดขึ้น Crossin กล่าว เขาและโทนี่ วิลเลียมส์แห่งมหาวิทยาลัยไซมอน เฟรเซอร์ ในเมืองเบอร์นาบี ประเทศแคนาดา เสนอในการดำเนินการ 12 ต.ค. ของราชสมาคม บีว่าการเล่นพรรคเล่นพวกไข่เป็นเพียงข้อเสียของวิถีชีวิตแบบเปิดโล่งและการอพยพย้ายถิ่น ในบรรดานกเพนกวิน 16 สายพันธุ์ที่วางไข่ 2 ฟอง มีเพียง สายพันธุ์ Eudyptes เท่านั้นที่ วิวัฒนาการสิ่งที่เรียกว่าชีวิตในท้องทะเล โดยใช้ชีวิตในฤดูที่ไม่มีการผสมพันธุ์ของพวกมันส่วนใหญ่อยู่ในทะเลและอพยพ ในบางกรณีเป็นระยะทางไกล ไปยังแหล่งเพาะพันธุ์
เพนกวินหงอนเพศเมียมักจะวางไข่เป็นครั้งแรกหลังจากที่มาถึงแหล่งเพาะพันธุ์ ซึ่งหมายความว่าไข่ต้องเริ่มพัฒนาประมาณ 16 วันในขณะที่แม่กำลังอพยพ ชีววิทยาของการว่ายน้ำระยะไกลซึ่งขณะนี้เข้ารหัสทางพันธุกรรมขัดขวางการผลิตไข่ขนาดเต็ม ไข่ใบแรกที่อ่อนแออาจเป็นสัญญาณว่าแม่พยายามทำสองสิ่งพร้อมกัน Crossin กล่าว
ตาชั่งที่ถอดออกได้ทำให้ตุ๊กแกตัวนี้กลายเป็นศิลปินหลบหนี
จิ้งจกที่เพิ่งค้นพบใหม่ออกจากนักล่าด้วยปากที่เต็มไปด้วยเกล็ดที่ใหญ่ที่สุด
ตาชั่งขนาดใหญ่ที่ถอดออกได้ทำให้ตุ๊กแกสายพันธุ์ใหม่เป็นที่จับยาก เมื่อนักล่าคว้าตัวGeckolepis megalepis ของมาดากัสการ์ จะหลุดออกมาและหลุดออกไป ดูเหมือน Silly Putty สีชมพูที่ลื่นไหลมากกว่ากิ้งก่าที่ทนทาน
ตุ๊กแก Geckolepisทุกชนิดมีเกล็ดฉีกขาดซึ่งจะงอกใหม่ภายในไม่กี่สัปดาห์ แต่G. megalepisมีเกล็ดที่ใหญ่ที่สุด เกล็ดบางตัวมีความยาวเกือบ 6 มิลลิเมตร Mark Scherz นักสัตววิทยาและนักอนุกรมวิธานที่ Ludwig Maximilian University of Munich และเพื่อนร่วมงานบรรยายถึงสายพันธุ์ใหม่ในวันที่ 7 กุมภาพันธ์ในPeerJ
ความแข็งและความหนาแน่นของตาชั่งขนาดใหญ่อาจช่วยให้ตุ๊กแกรอดจากการเป็นอาหารเย็นได้ Scherz กล่าว สัตว์ที่โจมตีอาจกรงเล็บหรือฟันติดอยู่บนตาชั่ง ในขณะที่G. megalepisเกร็งกล้ามเนื้อ คลายการเชื่อมต่อระหว่างตาชั่งกับเนื้อเยื่อโปร่งแสงที่อยู่ด้านล่าง ผู้ล่าเหลือชุดเกราะเต็มคำ แต่ไม่มีเนื้อ “มันเกือบจะไร้สาระ” เชิร์ซกล่าว “มันง่ายแค่ไหนที่ตุ๊กแกจะสูญเสียเกล็ดของมัน”
ตัวเรือดในเขตร้อนจะเหนือกว่าตัวเรือดทั่วไปตัวเรือดบางตัวเป็นนักปีนเขาได้ดีกว่าตัวอื่นๆ และความสามารถในการปีนป่ายของผู้ดูดเลือดก็มีนัยยะในทางปฏิบัติ
ในการตรวจจับและตรวจสอบตัวเรือด ผู้คนใช้กลยุทธ์ต่างๆ ตั้งแต่การตั้งค่า DIYไปจนถึงสุนัข กับดักหลุมพรางซึ่งอาศัยผนังด้านในเรียบเพื่อป้องกันการหลบหนีมีประสิทธิภาพสูง ในการตรวจจับและติดตามการรบกวน กับดักมีจำหน่ายทั่วโลก แต่ได้รับการทดสอบเฉพาะกับตัวเรือดทั่วไป ( Cimex lectularius ) ซึ่งเป็นสายพันธุ์ที่พบบ่อยที่สุดในสหรัฐอเมริกา
ปรากฏว่าตัวเรือดเขตร้อน ( C. hemipterus ) สามารถไต่กำแพงกับดักหลุมพรางได้อย่างง่ายดาย Chow-Yang Lee นักกีฏวิทยาจากมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์แห่งมาเลเซีย และเพื่อนร่วมงานของเขาถูกค้นพบในการทดสอบในห้องปฏิบัติการ ในขณะที่ 24 ถึง 76 เปอร์เซ็นต์ของสายพันธุ์ตัวเรือดเขตร้อนหนีจากกับดัก มีเพียง 0 ถึง 2 เปอร์เซ็นต์ของสายพันธุ์ทั่วไปเท่านั้นที่ทำให้มันออกมาได้ ในการวัดแรงเสียดทานแนวตั้ง ตัวเรือดเขตร้อนก็ออกมาด้านบนเช่นกัน การตรวจสอบเพิ่มเติมของเท้าของสปีชีส์เผยให้เห็นขนส่วนเกินบนแผ่นกระดูกแข้งของแมลงเขตร้อน สิ่งเหล่านี้อาจทำให้ขาของพวกเขายึดเกาะผนังได้ดีขึ้น นักวิจัยเสนอ 15 มีนาคมในวารสารกีฏวิทยาเศรษฐกิจ เว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
